مقدمه
یکی از شگردهای مامورین کشف و مبارزه بامواد مخدر ، بانفوذ درباندهای قاچاق مواد مخدر و یا با برقراری ارتباط با عوامل قاچاق اقدام به انجام معاملات صوری با این افراد نموده و بعنوان خریدار و در قالب خرید مواد مخدر و حتی بعضاً با پرداخت پول، موفق به کشف مواد مخدر و دستگیری مجرمین می شوند . افرادی که در این رابطه دستگیر می شوند باتهام فروش مواد مخدر محاکمه و به مجازات جرم« فروش » محکوم می شوند . اما ایا واقعاً اینگونه معاملات صوری که با هدف مبارزه با قاچاق مواد مخدر و کشف و ضبط و دستگیری عوامل آن صورت می گیرد ، به اعتبار عمل متهم، می تواند در محدوده تعریف قانونی جرم « فروش» و یا حتی « درمعرض فروش قراردادن» مواد مخدر قرار گیرد ؟ و آیا مجازات بسیاری از افراد که در این رابطه و تحت عناوین جزایی ، به مرحله اجرا در می آید منطبق با قانون و منصفانه می باشد؟
قانون مبارزه با مواد مخدر برای جرم « فروش » مواد مخدر اهمیت بیشتری قائل شده و به موجب مواد ۴و۸ ، مجازات سنگینی نیز برای آن در نظر گرفته است .اما اگر مواد مخدر موضوع اتهام به فروش نرسیده باشد، خود از موجبات تخفیف در مجازات می باشد و چنانچه امر فروش محقق شده باشد و مواد مخدر موضوع اتهام ، وارد شبکه توزیع و پخش گردیده باشد، متهم با شدت عمل بیشتری مواجه است .
اینک آیا این شدت عمل در برخورد با افرادی که در جریان معاملات صوری مواد مخدر با مامورین انتظامی و یا مخبرین دستگیر می شوند، منصفانه است یا خیر و نیز اعمال این قبیل شگردهای پلیسی در ارتکاب جرم از سوی این دسته از متهمین و در نتیجه در مجازات آنها، و نیز وصف جزایی صحیح منطبق بر عمل متهم، سوالاتی است که این مقاله درصدد پاسخ به آنها ست .
دانلود فایل پی دی اف
